مدل سازی تهدید، به طور کلی روند مدل سازی تهدیدات امنیتی و تشخیص کاستی های طراحی ست. به طوری که با تشخیص و برطرف سازی تهدیدات در پروسه ی تولید نرم افزار یا سرویسهای مبتنی بر شبکه و …. ، از اکسپلویت شدن محصول نهایی توسط تهدیدات ممکن جلوگیری می کنیم.
اساس مدل سازی تهدیدات، بر پایه طراحی مشخصات امنیتی و شناخت کامل از سیستم اطلاعاتی و سپس بررسی مشخصات ایجاد شده، استوار است.
تا زمانی که شناخت کاملی از سیستم وجود نداشته باشد شناسایی منابع تهدید به صورت کامل امکان پذیر نیست زیرا امروزه سیستمهای مبتنی بر فناوری اطلاعات دارای پیچیدگیهای بسیاری هستند و هر سرویس از ماکروسرویسهای متعددی استفاده میکند که هر کدام میتواند محلی برای ایجاد تهدیدات سایبری باشد !
مدل سازی تهدیدات با هدایت کردن روند طراحی نرم افزار/ سرویس سعی می کند دلایل و روش هایی که یک نفوذگر می تواند با استناد به آنها به اکسپلویت کردن یک آسیب پذیری پرداخته و یا تهدیدی ایجاد کند را دریافته و برطرف سازد. به طور کلی یک سیستم مدل سازی تهدید سعی در به انجام رساندن مقاصدی چون :
• تعیین میزان امنیت یک نرم افزار / سرویس دهنده / سیستم عامل / تجهیزات شبکه
• شناسایی و رسیدگی کردن به تهدیدات و آسیب پذیری های بالقوه در شبکه و زیرساخت
• تعریف یک روند استدال منطقی برای تعیین امنیت سیستم
• کشف نقاط حادثه خیز در معماری کلان سرویس/نرم افزار
را دارد. به انجام رساندن موارد بالا، یافتن و برطرف سازی خطاهای موجود در معماری سیستم و به طبع کاهش آسیب پذیری ها را به همراه دارد.
از طرف دیگر مدل سازی تهدیدات با ایجاد مستندات گوناگون ، توانایی ایجاد یک پروسه تولید ایمن با توجه به مشخصات امنیتی مورد نیاز ( مشخص شده در طی روند مدل سازی تهدیدات ) و پیشگیری از تکرار تهدیدات و آسیب پذیری های پیشین را دارد.